vrijdag 21 maart 2008

Spontaan schrijven kraam



Schrijf de opdrachten hieronder over op aparte kaartjes. Zet een kookwekker op 3 minuten. Pak steeds willekeurig 1 kaartje en schrijf tot de kookwekker gaat. Pak dan een volgend kaartje. De uitdaging is om bij elke schrijfopdracht niet iets te gaan verzinnen, maar je spontane gedachten te volgen.

> Schrijf het kortste sprookje aller tijden, in 5 zinnen.
> Stel een bizar boodschappenlijstje op.
> Schrijf eens over alle bijnamen die je ooit gehad hebt.
> Schrijf een dagboekfragment van iemand waar je een hekel aan hebt.
> “Het werkelijke karakter van een mens komt naar voren in wat hij zou doen als hij nooit betrapt zou worden” (Macaulay). Wat zou jij doen?
> Schrijf een verhaaltje waarin alle zinnen beginnen met de letter ‘O’.
> Schrijf een haatbrief van de wolf aan roodkapje.
> Een dag uit het leven van een fruitvlieg.
> Schrijf over het stomste verjaardagkado dat je ooit kreeg.
> Schrijf over je favoriete plekje op aarde.

16 opmerkingen:

Anoniem zei

Een sprookje in 5 zinnen:
Er was eens een prinsesje dat op zekere dag een koninklijk besluit nam. Ze beloofde zichzelf om in één week tijd flink carrière te maken zoals niemand anders dat ooit gedaan had. Op dag 1 ging ze zitten op de troon van haar vader. Dag 2 t/m 6 deed ze precies hetzelfde. Op de laatste dag van de week stond ze op van de troon en sprak luid en duidelijk uit: door te rusten op de zetel van mijn vader ben ik tot de conclusie gekomen dat ik afstand doe van de troon en compleet MIJZELF geworden ben.

Marjo

Anoniem zei

Mijn favoriete plekje op aarde is mijn bed.Het is daar warm en zacht. Het is er donker en veilig. Vandaaruit hoor je de wereld zonder erin te hoeven verblijven. Het geeft vreugde de vogels te horen kwetteren, maar ook de regen en wind mag ik graag horen. Dan voelt het nog prettiger en hoop ik dat de wekker nog lang niet afgaat. Soms kruip ik tegen een ander aan, dan voel ik het bed zelf niet meer, is alleen de ander er en die is nog veel warmer dan mijn eigen bed.
Kitty

Paul Beekers zei

Boodschappenlijstje


3 kilo ondeugd
paar zakken pretletters
een kus van Doornroosje
420 stemvorken
7 nachten slaap
3 tubes oorsmeer
heel veel tederheid
een neushaartrimmer
oorverdovende stilte
15 pond lef
een snufje zorgeloosheid
een circustent

Anoniem zei

Er was er eens een lief klein meisje, dat aan de rand van een groot heideveld in een holletje woonde. Op een dag zag ze een grote, stevige, vriendelijk kijkende reus over de vlakte denderen. Het meisje dat nooit geleerd had te praten, stapte uit haar holletje om dit grote reusachtige wezen, eens uitgebreid te bekijken. De reus pakte haar op en nam haar mee over de hei, door het bos, over de rivier naar de bergen waar zijn reuzenkasteel verborgen lag. Er ging een hele reuzenwereld voor het meisje open en ook de reus ontdekte lieftallige kanten aan zichzelf, zodat ze samen in wonderlijke stilte elkaar leerden verstaan en nog lang en gelukkig samen leefden.

Nicole

Anoniem zei

In het kader van "een schrijver wil gelezen worden", meld ik mij aan het blogspotfront.

Nooit betrapt worden, wat zou ik dan doen. Nou, in ieder geval niet iets wat niet de moeite waard zou zijn om op betrapt te worden. Waarom zou ik spannende of ondeugende dingen doen als er geen gerede kans is betrapt te worden. Dat haalt de angel uit de daad en maakt het een luchtbel die uit elkaar spat nog voordat het een luchtbel genoemd kan worden.
Nee, als ik niet betrapt kan worden zou ik niets doen, gewoon niks noppes nada.
Hoewel dat ook wel spannend kan zijn, druk druk druk, iedereen druk, vanalles te doen, deadlines op elke hoek en in elk uur. En dan geen reet doen, zonder betrapt te worden. En dan, ondanks dat je niks gedaan hebt, loopt alles op rolletjes, niet betrapt tenslotte. Dat smaakt naar meer, meer van al dat niets. Niet betrapt kunnen worden nodigd uit tot niets doen. Niets doen zou eigenlijk de uitnodiging moeten zijn. Maar dat terzijde.

Anoniem zei

Er was er eens een toverkol, een erg tragische toverkol.
Haar tragiek school in haar schoonheid, bloedmooi was ze, echt een lekker wijf.
Hoe ze zich ook toetakelde met scheermesjes, hoeveel vergif ze ook dronk, een bad met zoutzuur, niets hielp.
Toen kwam daar de prins op z'n witte paard, arme drommel.
Als ik niet lelijk kan zijn, dan hij maar, dacht ze, en ze leefden nog erg lang...

Anoniem zei

Ik had de opdracht om een verhaaltje te schrijven, waarbij elke zin met een O moet beginnen, verkeerd gelezen. Ik dacht dat elk woord met een O moest beginnen. Ook een leuke uitdaging!

Op onze operetteopleiding opende Onno onopvallend onze overgebleven opstellen. Onno oogde ontsteld. Omstandig oreerde Onno over onze opgeschreven onaangename opinies. Olga overzag ons onbeholpen operettegezelschap. Olga overrompelde Onno: “Onno, ogenblikkelijk ophouden, of overtuig ons!”. Olga ontmoedigde Onno. Onno ontdekte Olga’s onweerstaanbare overgave.

Nicole

Anoniem zei

Als reactie op Nicole's o!-verhaaltje een z-stukje:

Zoevend, zonder zorgen, zagen zij zeven zieke zuiderlingen. Zomaar, zachtjes zingend. Zaterdag, zwoele zomeravond, zegt zij, zwaar zuchtend.
Zeven zonderlingen, ze zwoegden zeewaarts. Ze zwalkten zo, zieltogend, zwabberend zonder zichzelf zat zijn. Zang zo zuiver, zinnenstrelend.
Zondag zaten zij zwijgend, zeebrand, zengende zon, zenit zoekend. Zojuist zweefden ze zonwaarts, zilverlingen zaaiend.
Zo zonderling.

Anoniem zei

Na mijn z-stukje in de 'Spontaan schrijven kraam' (dat niet door de mail is gekomen, net als mijn minimal 1 en 2 schrijfsels; ook Ton’s verslag van de vorige avond ‘Hoe noem je dat?’ niet per mail ontvangen; komt nog een reactie op) hieronder een droevig verhaal waarin alle woorden met een d beginnen. Dit is NIET van mij, maar geschreven door mijn opa Johannes Waltman (1888-1974). Hij was een zwijgzame man; echter als amateur toneelspeler, verteller, en in de typetjes die hij neerzette kwam hij tot bloei. Hij kon prachtig droefenis en humor door elkaar weven. Het d-verhaal is niet gedateerd, maar is hoogstwaarschijnlijk geschreven begin jaren 30, dus bijna 80 jaar geleden! Ik wilde het jullie niet onthouden:

Door Drims duinachtige dreven drentelde dominee Derksen’s deugdzame dartele dochter Dientje. Dit dametje deed dolgaarne deugdzame daden. Dertien donzige duifjes doorkliefden Drims dreven, doch de dartele dreumes Dirk des dagloners Dorus Donker dreigde driest deze donzige duifjes. Dat deerde de dierenbeschermende Dientje. Deze dartele deerne deed de drommelse deugniet door de deftige diender des dorps dooreenschudden, doch de doortrapte deugniet doorscheurde de donkerblauwe duffel des dienders, die (de diender) driemaal daags dronkenmakende dranken doorzwolg. Doldriftig doorboorde de degen des dienders de doodsbleke deugniet. De dorpsdiender duizelde, deze deerniswekkende dolzinnige daad doorziende. De dorpsschout dagvaardde dadelijk de doemwaardige doodslaander, doch de diender deserteerde door de diligence, die Drims dorpsstraat doorreed.
Dominee Derksen’s dochter doorleefde daarna droevige dagen. Dientje doorkruiste dagelijks de dennenwouden, daar Dirk Donker’s dood Dientje drukte.
Dinsdag de dertiende december doorsloop de droeve dood dominee Derksen’s deur, Dientje dodend. Dat deed de deur dicht.

Anoniem zei

Aan het roodkapje, dat zooo geweldig is!

Je vindt jezelf wel geweldig en joviaal,
Maar uiteindelijk mag iedereen leven.
Alleen de wolf niet, die moest zijn leven geven.
Ik kan ook niet tegen mijn natuur,
Als wolf zit ik te eten mens en dier.
Jouw wilde ik hebben en je was mijn dood.
En niemand kon me redden uit deze nood.
Wat ik deed vind je wel gemeen en asociaal.
Maar denk eens daarover na, wat jullie me deden was ook wel brutaal.


De buik me te openen dat was niet genoeg.
Er zat er wel meer in. En dat met spoed.
Jullie kwamen eruit gesprongen mijn laats avondmaal.
Maar ja daarvoor moest ik lijden een kwaal.
Opgestaan en doodgevallen. Waarom bedenk je zoiets?
Ik vind je moet niet doden als je niet wil eten of niet?
Voor jullie was ik maar een lastig getier?
En uiteindelijk had ik dat ook wel liever willen zijn een mier.

Dan had ik niet moeten sterven voor mijn natuur.
Omdat jullie maar houden van avontuur.
De koeken en de wijn en nog een bloem erbij.
Dat alles is helaas maar niets voor mij.

Zo moet ik je zeggen wat je me deed.
En dat ik maar zo dan overleed.
Je had me kunnen redden maar dat wilde je niet.
Je zag alleen het kwaad en mij die zag je niet

Met groet de geest van de wolf.

Anoniem zei

Een kort sprookje

Er was eens een pekineesje,
Hij heette geen bello of fikkie maar gewoon keesje
Op een dag liepen de ouders van keesje plotseling, zo maar, de straat op !
Een automobilist zag ze niet en toen … was keesje een weesje.
En hij leefde nog lang en gelukkig.

Jeroen

Anoniem zei

Flow-ervaring

Ik heb wekelijks een flow-ervaring. Het kost me moeite om het toe te geven, maar elke woensdag beleef ik een gelukzalig moment als ik thuiskom van mijn werk en mijn kinderen zijn niet thuis. Ze eten en logeren dan bij mijn moeder. Ik ben een moeder, een werkende moeder, in hart en nieren, dus eigenlijk schaam ik me voor dit flow-gebeuren. Het is heel simpel: ik kook, ik drink een glas wijn, en er staat muziek op. En ik ben alleen in huis! Geen gejengel, gepiep, gezeur, gemama. Ik ben dol op ze, mijn twee meisjes, maar ik flow als ze er niet zijn, dat ene moment per week. Mijn huis ziet er anders uit, mijn eten ruikt lekkerder en mijn wijn smaakt fantastisch. En zulke mooie muziek heb ik nog nooit gehoord! Ik sta te dansen in de keuken.

Petra

Anoniem zei

boodschappenlijst..

een tand van een muis,
drie vergeten namen,
een zondsondergang,
een bezoek van de zandman,
vier elven,
stilte,
slaap,
zonnebloemenpitten,
kleurpennen,
een klankspel

Anoniem zei

Wat een bijzonder boodschappenlijstje, Doris. En ik vind het allemaal zo mooi bij elkaar passen. Ik zou er bijna een schilderij van kunnen maken…….

Anoniem zei

Boodschappenlijstje

1 grote vreugdetraan
1 bosje judaspenning
1 pakje ijsparasolletjes
2 knipogen
1 draaitol
3 liter zure regenwater
1 lachsalvo
1 fles van-me-afbijtmiddel
een paar verdwaalde mieren
1 scheve schaats
1 bakje kikkerdril
10 zoekgeraakte foto’s
1 pot merelzang
enkele koude rillingen
1 partij warme tintelingen

Doris zei

lievelingsplek

bij mezelf ben ik bij mij
bij mezelf ben ik vrij
bij mezelf voel ik de rust
lijkt het op een veilig kust
bij mezelf ben ik bij mij
en ook bij jou
helau